اثر باکتری‌های افزاینده رشد و قارچ میکوریزا بر رشد و عمکرد گندم در شرایط دیم

به منظور بررسی رشد و عمکرد گندم در شرایط دیم، آزمایشی مزرعه­ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام در سال زراعی 93-1392 اجرا شد. تیمار­های آزمایشی شامل عامل رقم گندم در دو سطح (کراس­سبلان و ساجی) و عامل منابع کودی در هشت سطح شامل: 1- عدم مصرف کود شیمیایی فسفر، 2- 100 درصد کود شیمیایی فسفر، 3- باکتری سودوموناس پوتیدا (سویه 168)، 4- قارچ فانیلی فورمیس موسه، 5- باکتری سودوموناس پوتیدا+قارچ فانیلی­فورمیس موسه، 6- باکتری سودوموناس پوتید+قارچ فانیلی­فورمیس موسه+50 درصد کود شیمیایی فسفر، 7- باکتری سودوموناس پوتیدا+50 درصد کود شیمیایی فسفر و 8- قارچ فانیلی فورمیس موسه+50 درصد کود شیمیایی فسفر بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که اثر رقم و منابع کودی بر وزن خشک سنبله، وزن خشک ساقه، میزان کلروفیل a و b، وزن خشک ریشه، مجموع طول ریشه، نیتروژن، فسفر، پتاسیم، طول دوره پرشدن دانه، سرعت پر شدن دانه، انتقال مجدد ماده خشک و میزان فتوسنتز جاری معنی­دار بود. رقم ساجی دارای بیشترین سرعت پر شدن دانه، انتقال ماده خشک از ساقه، سنبله و فتوسنتز جاری بود. کود زیستی در شرایط دیم دارای اثر مثبت و معنی­داری بر طول پرشدن دانه، سرعت پر شدن دانه، انتقال مجدد ماده خشک و میزان فتوسنتز جاری داشت، به طوری که در بین تیمار­های منابع کودی، قارچ فانیلی فورمیس موسه+50 درصد کود شیمیایی فسفر بیشترین طول دوره پرشدن دانه، سرعت پر شدن دانه، انتقال مجدد ماده خشک، میزان فتوسنتز جاری، میزان کلروفیل a و b، وزن خشک ریشه، مجموع طول ریشه و نیتروژن برگ را دار بود. نتایج این تحقیق نشان داد که در شرایط کشت گندم دیم در ایلام که گیاه با تنش­های آخر فصلی (خشکی و دما) مواجه می­گردد، بنایراین گندم دیم رقم ساجی و قارچ  فانیلی فورمیس موسه+50 درصد کود شیمیایی فسفر به دلیل بالا بودن میزان کلروفیل، عناصر غذایی، سرعت و طول دوره پر شدن دانه و فتوسنتز جاری که سبب افزایش عملکرد دانه می­گردند را می­توان پیشنهاد نمود.